Wellington

Dag 15: zaterdag 24 maart 2012.

Vandaag staan we op tijd op want we moeten om uiterlijk 9.30 uur inchecken voor de boot naar Wellington. Dit zijn onze laatste momenten op het Zuidereiland....we zullen het missen. Ondanks dat we niet weten hoe het Noordereiland eruit ziet, weten we wel dat het Zuidereiland ons hart gestolen heeft. We moeten af en toe gewoon weer even met elkaar praten over waar we allemaal geweest zijn en wat we gedaan hebben!! Dat we al veel gezien en beleeft hebben is duidelijk,jullie hebben al onze avonturen kunnen lezen ( en dat is echt niet alles).
Nadat we de bagage hebben ingecheckt ( het is net een vliegveld ) gaan we wachten tot we de boot op kunnen. Er volgt een hele grote groep “60 plussers” die staan te dringen om als eerste de boot op te kunnen, wij wachten rustig af. De boot is groot genoeg om ons allemaal aan de overkant te brengen! Op de boot aangekomen kiezen we een gezellige bank uit om lekker op te chillen,liggen,zitten,slapen,lezen of gewoon naar buiten kijken. Andy gaat als eerste op onderzoek uit en vind niet meteen de juiste route naar buiten of een ander dek. Door gewoon diverse deuren te openen en diverse trappen op te lopen kom je altijd waar je zijn wil. Zo'n boot is best groot! Buiten waait het erg hard en om de zoveel tijd lopen we naar buiten om even lekker uit te waaien,foto's te nemen of om te filmen. Af en toe regent het een beetje en vluchten we weer naar binnen. Mijn pas gekochte “Nieuwzeelandpet” waait al snel van mijn hoofd en gelukkig kon ik hem nog net redden voordat hij bij een haai op zijn hoofd valt!
Er zijn diverse restaurants aan boord,verschillende zitgedeelte en vele plekken om buiten te kijken. Halverwege de reis gaan Marieke en Andy even naar buiten en bij toeval zien ze enkele dolfijnen voorbij zwemmen. Het zijn kleine dolfijnen en doordat ze dezelfde kleur hebben als het water zijn ze moeilijk te zien. Andy heeft ze toch kunnen filmen maar je moet goed kijken. Na een mooie vaart van 3,5 uur arriveren we om 13.00 uur in Wellington,de hoofdstad van NZ en we moeten echt wennen om weer in de grote stad te zijn. Snelwegen,grote gebouwen, druk verkeer en veel, heel veel mensen! We besluiten om meteen het Te Papa museum te gaan bezichtigen. Nadat we de auto gehuurd hebben ( dezelfde auto als op het Zuidereiland maar dan een witte ) rijden we naar een motel. Het is geen “paradise”maar voor 1 nachtje moet het wel gaan. Het voordeel is dat het dicht bij het centrum is van Wellington.
Koffers binnen gezet en weer weg. Bij het Te Papa Museum huren we voor Marieke een elektrische rolstoel ( check de filmpjes en foto's , HILARISCH). Na verloop van tijd wordt Marieke toch nog erg moe en met een rolstoel kan ze toch mee. Het Te Papa museum vertelt over de kunst,natuur,kunst en geschiedenis van NZ. Het is verdeeld in vele delen en we schrijven ons in voor een tour met een gids. Omdat er geen andere deelnemers zijn hebben we de gids voor ons zelf en kunnen we het geheel goed volgen en kunnen we alle vragen stellen. Ook hebben we tijd om eventuele dingen voor Marij te vertalen. Het museum is erg interessant en boeiend. Veel geschiedenis over de Maori, de originele inwoners van NZ,hun kunst en hun cultuur. Ook vinden we verhalen over Nederlanders die in de jaren vlak na de 2e wereldoorlog de grote oversteek gemaakt hebben naar NZ en hier hun geluk gingen zoeken. Na enkele uren rondlopen is Marieke moe maar wij ook. Reizen is best vermoeiend: wakker worden,eten,spullen pakken,auto rijden naar de volgende bestemming,activiteit ondernemen,boodschappen doen,slaapplaats zoeken,spullen uitpakken,eten ( restaurant of zelf koken) verhaal schrijven,biertje en naar bed!! Ook nu gaan we op zoek naar een supermarkt want vandaag wordt er in het huisje gekookt: Gehaktballen,broccoli en gekookt aardappelen, een typische Nieuw-Zeelandse specialiteit! Na het eten een beetje TV gekeken en naar bed. Morgen weer een nieuwe dag!

Xxx de Cuijpertjes