Lange autoreis

Dag 9 zondag 18 maart 2012.

En ja hoor we worden wakker met regen en het zit helemaal dicht. Andy gaat eens verhaal halen bij de receptie of we mogen vertrekken. We hadden immers voor twee dagen geboekt. Als Andy terug komt zegt hij dat het niet lukt zonder de tweede nacht ook te betalen. Hmm, moet ik hem nu geloven. Jullie kennen hem ook. Ook ik trap er nog regelmatig in zoals nu. Maar even later heeft Andy toch voor 1 nacht betaald en gezegd dat de gletsjer tocht niet door gaat vanwege het weer. De receptionist kijkt in de computer en zegt inderdaad. In het dorp is verder dan ook niets te doen. Alles en iedereen is ingesteld op de gletsjer. We zijn dan ook vertrokken in de regen en hebben lang de regen door de bergen met ons meegenomen. Het is dan ook een goed besluit om vandaag auto te rijden. Namelijk ook omdat het 450 km is waar we zo'n 7 a 8 uur over gaan doen. Om half 10 vertrekken we via de weg route 6. Dit wegnummer loop door tot aan het uiterste puntje in het Zuidereiland. Het is heel gemakkelijk om de wegenatlas op schoot te hebben en dat je niet ieder moment hoeft te bladeren. Namelijk het eiland is niet zo breed en zoveel wegen zijn er niet.
En ja we hebben ook een tom tom bij ons.
Ook deze weg gaat via de westkust bijna tot aan het bovenste puntje waar we dwars het eiland oversteken.

In het plaatsje Ross stoppen we voor een kopje koffie. Het is net of we in een westernfilm zijn gestapt en komen terecht bij een motorcafé. Voorin staan houten tafels en stoelen en achter de bar is een groot gordijn waarin een bar is opgesteld. Ik vraag me af wat er achter dat gordijn afspeelt. Achter het gordijn zitten er drie mannen aan de bar met een liter bier voor zich. Lange baarden en tatoeages zijn ook aanwezig.
De tijd heeft hier stil gestaan. Het dorp staat bekend van de goudkoorts. Je kan er in het dorpje nog vele dingen terugvinden die aan de goudkoorts herinnerd.
Ik maak dan ook een aantal foto's van het dorp. Het is hier enkel een grote straat waar alles in te vinden is.

Hokitika staat ook bekend als een goudstad. De meeste reizigers rijden dit stadje nu voorbij zonder te stoppen. Maar er is veel te zien aan historie hoogtepunten. We rijden er door heen maar besluiten niet uit te stappen.

De volgende stop is Punaikaki. Hier is een wandeling langs de kustlijn waar vele “Pancakes” rotsen zijn ontstaan. De rotsen ontstaan door wind en invloeden van de zee. Dit is de moeite waard om te bezoeken. We hebben hier ook vele foto's gemaakt. Nadat Marieke een ijsje gegeten heeft zetten we onze reis voort.

Net voor Murchison wil Andy en Marieke niet meer auto rijden. Je raadt het al wie gaat er dan achter het stuur. Ik natuurlijk, al heb ik nog geen auto gereden in Nieuw Zeeland. Ik overleg met beide of ze het wel veilig vinden als ik ga auto rijden. Ze zijn het snel over eens en laten mij auto rijden. Het voordeel is dat je niet hard kan rijden in de bergen en dat het zo rustig is met verkeer dat ik dat wel aan durf. We hebben nu nog ongeveer 150 km te gaan. We komen een “swinging bridge” tegen en ik stop. Daar wil ik weleens over heen lopen. We kopen kaartjes en gaan de brug op. In het midden vind ik het toch wel eng worden. De brug beweegt en is zeer smal. Andy zie ik ook bleek worden. Als we aan de overkant zijn wil ik wel terug lopen maar helaas dat gaat niet lukken. Je zal via dezelfde weg terug moeten. We maken aan de overkant een kleine wandeling van 15 minuten voordat we terug gaan. Even onze benen strekken en wat beweging doet de mens goed voor de vele kilometers in de auto.

Ik rijd nog ongeveer 75 kilometers door de bergen en dan neemt Andy de laatste kilometers nog over.
We rijden door passen en zien het regenen en heel af en toe de zon schijnen.
Op ons eindstation aangekomen in Motueka zoeken we een slaapplaats. We komen terecht bij een paradijs op aarde. Dicht bij het Abel Tasman park. Hier kunnen we snorkelen, kayaken, varen en wandelen.
Onze slaapplek heet Equestrian Lodge Motel. Zoek het voor de gein eens op: www.equestrianlodge.co.nz
Een zwembad achter in de tuin met een gezamenlijk barbecue. Hier hebben we een eigen keuken, 1 aparte slaapkamer met nog 1 bed in de huiskamer. Het was hier vandaag 21 graden. Morgen nog wat bewolkt en dat wordt het weer beter.

We gaan nog wat inkopen doen voor het avondeten en genieten van ons huisje. Ik noem het maar ons tweede huis en wil ook hier niet meer vertrekken.

Liefs de Cuijpertjes

XXX