Wijntour

Maandag 19 Maart:
Bij het rijzen van de Nieuw-Zeelandse zon worden we allemaal wakker....nou allemaal!
Marieke geeft al meteen aan dat ze niet zo goed geslapen heeft en ook Marij heeft moeten wennen aan het bed. Ik heb echter alleen de binnenkant van mijn ogen gezien!!
Marieke geeft aan dat ze zich maar niet beter en wil graag nogmaals naar de huisarts.
Omdat we om 12.00 uur opgehaald worden voor een wijntour ( vanmorgen hebben we besloten dit te gaan doen,Marieke belt dan even met die organisatie en klaar is kees ) gaan Marieke en ik van te voren even langs het Medical Centre voor een gesprek met een arts. Daar aangekomen blijkt dat er van de 9 artsen er 7 uit Europa komen,waaronder een Nederlandse. Zij is echter vrij vandaag en Marieke kan een afspraak plannen om 11.00 uur. We gaan dus even pinnen en terug naar ons verblijf. Om 11.00 uur gaat Marieke terug en komt eigenlijk zonder nieuw nieuws terug. Het is een kwestie van uitzieken,arts heeft een nieuw monster van haar speeksel genomen en woensdag is er de uitslag. Om 12.00 uur worden we dus opgehaald door Michael, de chauffeur die ons rond zal leiden langs diverse wijngaarden hier in “Nelson Area”. Eerst moeten we nog 2 andere mensen . ophalen in Keiteriteri, een plaatsje aan de rand van het Abel Tasman Park en het ligt aan de zee.
Nadat ook deze twee aan boord waren zijn we op reis gegaan. Het eerste adres was een heel klein wijngaardje,gerund door 1 dame en een zeer kleine opbrengst wijn. Het valt op dat de meeste wijngaarden allemaal meerdere druivensoorten door elkaar verbouwen. Riesling,pinot gris,chardonnay,gewurztraminer of nog meer soorten. De grondsoort is vaak kiezel en soms klei-achtige ondergrond. De witte wijnen hier zijn fruitig en fris met geurige tonen. De rode wijn bij deze dame is niet zo lekker,zijn op eikenhouten fusten gelagerd en dat maakt de wijn zwaar en niet aangenaam. Het volgende adres is een vrouw uit Wales die hier al jaren woont,getrouwd met een Kiwi. Haar wijngaard ligt op een geweldig mooie plek, tegen de heuvels aan met een schitterend uitzicht. Haar verhaal is echter gelijk als de vorige wijngaard. Door het slechte weer, een zeer nat voorjaar en een hele slechte zomer met weinig zonuren, is er eigenlijk geen oogst te halen komend najaar en zal er geen opbrengst zijn. De druiven die er nu hangen zijn zo klein als krenten.
Bij de derde wijngaard krijgen we ook een mooie lunch geserveerd. Hier is de eigenaar een duitser van origine,een chirurg getrouwd met een gynaecologe. Hij heeft gestudeerd in Italië en is daar enthousiast geraakt voor het verbouwen van wijn. Omdat zijn medische vergunningen blijkbaar niet gelden in dit land heeft hij een wijngaard gekocht en maakt wijnen op de manier van Italië.
Ook hij heeft last van de recessie en gaat eind april terug naar zijn vaderland om weer als chirurg te gaan werken. Als laatste brengt Michael ons nog naar een meer commerciële wijngaard,zeer groot en ook minder leuk. Heel modern en gefinancierd door een paar rijke amerikanen. Op de terugweg rijd Michael nog langs een paar mooie plekjes en brengt ons vervolgens terug naar ons motel. Het was een zeer leuke middag, de andere 2 mensen kwamen van het Noordereiland en daar hebben we leuk mee kunnen kletsen en die man kon mooie verhalen vertellen. Zo kom je veel te weten over het land en haar bevolking,haar gewoontes en gebruiken.